Kawan Ni Siapa Yek?

Kawan ni biasa2 jek, orang kampung yang merantau entah bila nak balik menetap di kampung semula. Ada rezeki adalah tu ye dok..

Nama panjang kawan Badrul Hisham Yusop, nama pendek segan kawan nok tulis...Orang yang pernoh berkawan tahulah nama panggilan kawan kat kampung tu.. Rasanya kalu dia tengok muka kawan, timbullah ingatan nama kawan tu....

Mak ayah kawan duduk di Felda Bukit Damar dengan adik beradik lain, jadinya kawan dengan kakak kawan tinggal di kampung ni dengan arwah wan dan tok.. Seingat kawan, umur 6 tahun kawan mula tinggal kat sini tetapi kawan pindoh pulok ke Felda, lepas tu pindoh pulok ke kampung ni, lepas tu pindoh lagi begitulah ceritanya sampai pening kawan2 kawan memikirkannya...ha..ha..ha...

Darjah satu kawan di sekolah Felda Bukit Damar. Mula darjah dua sampai darjah lima kawan sekolah di Sekolah Kuala Kaung dan lepas tu pindoh balik ke Sekolah Bukit Damar bila darjah enam...Sekolah menengah kawan sekolah di Lanchang iaitu Sekolah Menengah Datuk Bahaman dari tingkatan satu sampai tingkatan lima. Makanya SRP dengan SPM kawan periksa di sekolah menengah nilah pada tahun 1989 dan 1991. Keputusan tu bolehlah cukup makan, kawan ni bukannya bijok sangat pun...he..he..he..
Habis sekolah menengah ni macam2 benda kawan buat..dan panjanggggg ceritanya....kawan kena buka satu blog lain pulok untuk cerita tersebut...sambung balik...lepas dapat result SPM, kawan dapatlah offer ITM Shah Alam bersama dengan beberapa rakan kelas kawan...kawan tahu ramai kawan kelas kawan ni dapat belajor tempat bagus2...jadinya kawan belajorlah di ITM untuk beberapa ketika... Habis di ITM kawan sambung kerja, sambil tu Petronas panggil belajor di Kuala Terengganu...Mula saat ni mengubah style hidup kawan.....panjangggg ceritanya.....Habis belajor kat sini kawan mulalah serius bekerja dalam bidang industri minyak ni sampai hari kawan menulis ni...Dan mula dari kawan keluar belajar hingga bekerjaya menyebabkan kawan jarang dah balik kampung Kuala Kaung ni...hingga sekarang banyak perubahan dalam kampung ini....

Arwah tok ialah Hassan Mat Sah, tok ni hensem masa muda dia... Tok suka menahan tajur dan menjaring ikan di Semantan. Kawan masih ingat, bangun je tidur pepagi lagi dah beratur ikan baung atas pelantar depan rumah...ikan lain pun ade juga macam ikan Lampam, Tengalan, Ubi dan Tebakang. Tok akan jual ikan2 ni ke pekan Lanchang.. begitulah rutin harian dia... Kekadang kawan ikut dia naik perahu pergi tengok jaring dan tajur..kekadang kawan ikut dia melukah tangkap ikan sepat buat umpan tajur...memang best, kawan suka kerja gitu...Selain berikan, arwah tok menoreh getah dan menanam jagung manis...Itulah kerja orang kampung masa tu... Arwah tok juga boleh mengubat orang kalau terdesak..jika kawan sakit dia akan beri air jampi dia...begitu juga orang lain...
Tok boleh bersilat. Beliau akan tunjukkan buah silat dia biasanya pada kenduri kahwin..."sparring" biasa dia ialah arwah cikgu Jaafar, bekas guru besar sekolah Kuala Kaung tu....Satu lagi, arwah tok ni guru kitaorang mengaji "johme" dan quran... tak dapat siap...nak cucuk biji mata...ha..ha..ha...

Arwah wan pula ialah Rahmah binti Seh...sorang Sah, sorang lagi Seh...kebetulan pulak...Arwah wan suaranya kuat..kalau panggil balik suruh mandi rasanya semua beloh kuala kaung ulu boleh dengor...
Arwah wan ni kekadang dia kena lelah, jadinya kawan ni tukang urut dialah bila dia semput...he..he..he..